Antalya'nın Serik ilçesindeki kırsal alanda , teröristlerle girdiği çatışmada ağır yaralanmış ,belden aşağısı tutmaz hale gelmiş , tekerlekli sandalyeye mahkum olmuştu. 

      Ömrü ;  askeri eğitim alanlarında , siperlerde , dağlarda , teröristlerle çatışmalar da geçmiş biri için bu durum hiçte kolay değildi.

Ülkesinin birliği ve geleceği için çalışmış , Devletini ve Milletini hedef alan terörist saldırganlara karşı her vatan evladı gibi canını ortaya koymuştu.

    Aklında tek bir düşünce hakimdi ''Vatan Toprağı Kutsaldı , Kaderine Terk edilemezdi'' onun için bu uğurda yapılan her mücadele şanlı idi bedeli ne ise ödenmeliydi.

    Ölene dek hafızasından çıkarmadığı bu düşünce , onun tekerlekli sandalyeye olan bağımlılığını azaltan ve onu hayata bağlayan en önemli dayanağıydı.

    Cumhurbaşkanı tarafından övünç madalyası göğsüne takıldığı gün sanki yeniden doğmuş gibiydi .

     Protez kol ve bacaklarla , tekerlekli sandalyelerle , takma gözlerle yaşamlarını sürdüren diğer gazilerle birlikte almış olduğu bu madalya , ona ''Vatan Size  Minnettardır '' cümlesini hatırlatıyordu.

     Yakın zamanda şartların değiştiğini görünce tüm dünyası karardı.

     Yirmi beş yıldır süren terör savaşıyla mücadelede ,  Kahraman Ordusu ve Silah arkadaşları hedef haline gelmişti , bu hiçte alışık olmadığı bir savaş tarzıydı.

     O kadar çok operasyona katılmış , ne kadar çok şiddetli çatışmalardan geçmişti.

     Bu dehşet sahnelerini birebir yaşamış olduğu için geçmişte olanları garipsemiyordu , şimdi saldırı alçakça ve namertçe  gelmeye başlamıştı , olup bitenlere bir anlam veremiyordu.

     Yurt dışına kaçmış ahlaksız bir itirafçının iftiraları ile baş başa kalmış , bu arada yurt  içindeki  fesat yuvaları  da boş  durmuyorlardı .

      Bu nasıl bir hain saldırıydı , hiç alışık olmadığı bir metot karşısında hayatını adadığı kendi toprağında , yüreğinden vuruluyor , göz yaşlarını tutamıyordu.

      Beline isabet eden kurşunların yarası bile hiç bu kadar   canını yakmamıştı.

      Ciğeri yandı , kavruldu , askerlik onur ve gururu bu iğrençliklere asla baş eğemezdi diye düşündü.

       Terörün yirmi beş yıldır Ülkede akıttığı kan , sanki de unutuluvermiş , her gün gelen şehit cenazeleri , bombalanan karakollar , diri diri  toprağa gömülen insanlar , katledilen bebekler , yakılan yıkılan köyler , sabotajlar , suikastlar bir anda hafızalardan silinmişti.

       Bu hain savaşta , Vatan toprağını ve insanını korumak için dağlar başında gece gündüz çarpışan Kahramanlar suçlu ilan edilmeye başlamıştı , bunu içine sindiremedi.

        Terörün kararttığı o kadar olay görmüştü ki ,  öldürülen masum insanlar , Şehit edilen silah arkadaşları , hepsi gözünün önünden film şeridi gibi gelip geçti.

        Bir terörist artığının pis iftiraları nasılda seslendiriliyordu.

       Boğazlıyan Kaymakamı Kemal'i düşündü , bu nasıl bir dünya idi , akıl erdiremedi , asıl şimdi iflah olmaz bir yara almıştı.

       Ülkeye hizmet etmenin bedeli bu olmamalıydı dedi , hassaslaşmış duyguları , taşıdığı askerlik gururu iftira darbesini çekmesine müsaade etmedi.

       Onurluca yaşamış biri için onurluca ölmek  gerekir diye düşündü .

       Son sözü '' Ben Bu Ahlaksız ve Haksız İthamları Hak Etmedim'' oldu.        Askerce yapılan bir törenle , yine mensubu olduğu güzide Türk Silahlı Kuvvetleri'nin evlatları tarafından , uğruna gazi olduğu toprağına uğurlandı.

       Cenazesi madalyası gibi övünçlüydü , onu anlayan ve tanıyanların dualarıyla , Albayrağa sarılı tabutuyla birlikte ,  yaşlı gözlerle dünyaya veda etti.

       Kendi gibi tekerlekli sandalyeye mahkum edilen Mehmetlerin Törendeki anlamlı duruşları ise her şeyi anlatıyordu.

      Bir yanda , Vatan toprağından parça kopartacaklarını söyleyen küstahlar için kıllar kıpırdamazken , Vatan toprağının bir karışı için mücadele eden fedakar insanların hedef yapılması , beklide acıların en kötüsüydü.

       Yolun açık olsun Albayım , onurluca yaşadın , gururlu bir şekilde aramızdan ayrıldın , ruhun şad olsun.